Barendrecht heeft veel inwoners die zich als vrijwilliger inzetten voor de samenleving. Tijdens de lintjesregen werd een deel daarvan eind april traditiegetrouw in het zonnetje gezet. Wim van der Meulen was één van de gelukkigen die een koninklijke onderscheiding ontving uit handen van toenmalig burgemeester Govert Veldhuijzen. Vooral het vele vrijwilligerswerk voor Toneelvereniging Barendrecht springt in het oog.

Wim, die voor zijn werk in de maritieme sector ook in Oman en Australië̈ woonde, raakte halverwege de jaren tachtig betrokken bij de toneelvereniging. Wat begon als een hobby van zijn vrouw om wat meer mensen in Barendrecht te leren kennen, mondde al snel uit in een gezamenlijke interesse.

“In februari 1986 was de oprichtingsvergadering. Ik vond het leuk om van alles te regelen en te organiseren, maar had nooit het idee om ook mee te spelen in voorstellingen. Maar de mannen waren in de minderheid bij de toneelvereniging. Toen er iemand afhaakte voor een rol omdat hij aan zijn heup was geopereerd, werd ik aangekeken als vervanger. Ik twijfelde, maar besloot het uiteindelijk toch te doen. Het was flink teksten stampen, want we zaten zo’n 6 weken voor de uitvoering. De pauzes op mijn werk gebruikte ik ook om te repeteren. Ik speelde een getrouwde juwelier, die meer aandacht had voor de zaak dan voor zijn vrouw. Een komische rol. Op de dag van de voorstelling speelden we voor ongeveer 90 man publiek, in de Bethelkerk. Het was een groot succes. Her en der improviseerde ik wat. Dat waardeerden de toeschouwers. Mijn tegenspeelster moest op een gegeven moment zo hard lachen, dat ze even van het podium liep om zich te herpakken,” herinnert Wim zich.

Van niets iets maken
Vanaf dat moment was hij zowel op als naast het toneel druk met Toneelvereniging Barendrecht. “Ik ben al die jaren al een manusje-van- alles. “Van inkopen tot het maken van decors. Het is leuk om van niets iets te maken. Het vervoeren van die decorstukken is altijd nog een hele klus. Maar het loont als het allemaal weer is gelukt en het een mooie voorstelling heeft opgeleverd.” Van half werk houdt Wim niet. Dat blijkt ook uit het fanatisme waarmee hij jarenlang collecteerde voor het Prins Bernard Cultuurfonds. “Een groot deel van de opbrengst vloeide terug in de kas van Toneelvereniging Barendrecht. Ik ging in collecteweken vaak 5 dagen langs de deuren, in flink tempo. Ik haalde in totaal dan gerust 600 euro op.”

In december 2016 was hij 28 jaar collectant en riep het Anjerfonds hem uit tot collectant van het jaar. Daar hoor- de een uitnodiging bij voor de jaarlijkse uitreiking van Zilveren Anjer in het Paleis op de Dam, in aanwezigheid van prinses Beatrix. "Ik zat achter haar, op rij 2. Het was een hele ervaring. Vooraf kreeg ik te horen dat ik niets aan haar mocht vragen, maar alleen antwoord mocht geven als zij een gesprekje zou aanknopen. Dat gebeurde. Ze wist dat ik collectant van het jaar was en vroeg of ik ook nog voor andere goede doelen dan het Prins Bernard Cultuurfonds liep. Toen ik dat beaamde, zei ze: 'Ah, dan bent u een beroepscollectant!' Dat was wel grappig.”

En Wim is ook vooral een ‘beroepsvrijwilliger’. Op 18 november staat de volgende voorstelling van Toneelverenging Barendrecht op de planning. De decorbouw is alweer in volle gang en de rol van bakker met een slechtlopende zaak wordt gerepeteerd. “Ik kan alvast verklappen dat de high tea iets te letterlijk wordt genomen,” lacht Wim.